in leven op de campus | communicatie

Mijn ervaring in het leven op de campus

Belangrijke leerlessen uit deze blog:

Er is altijd wel iemand op de campus die zin heeft in gezelligheid. Weerhoud jezelf er zeker niet van om een appje rond te sturen.
Geniet volop van het goedkope en lekkere eten in Guilin, voordat je weer terug bent in Nederland.
Laat roddels over je de macht niet nemen over jou. Jij bent degene die de waarheid weet, vertrouw daarop!

Altijd vrienden om je heen, eettentjes waar je op loopafstand zo een warme maaltijd kunt eten, allerlei verschillende talen hoor je door elkaar heen, om maar een paar kenmerken van het leven op de campus in Guilin te noemen. Wat was het leven daar fijn! Ik had weinig verplichtingen, veel vrije tijd, en altijd wel iemand om mee te “chillen”. In deze blog lees je alles over mijn leven op de campus, zo ook de mindere kanten ervan.

Altijd gezelligheid om je heen!

Zoals ik al in de inleiding heb verteld, was het leven op de campus vrijwel niet eenzaam. Er waren genoeg mensen op de campus die vrienden met je wilde zijn. Het is dan afhankelijk van jou of je daar voor open stond of niet.

Als ik bijvoorbeeld kijk naar mijn kamergenoot die al 3 jaar woonde in Guilin, had hij amper vrienden gemaakt en was hij 90 procent van zijn tijd in onze gedeelde kamer. De overige 10 procent was hij op school of naar de kantine om te eten. Bij mij was het denk ik eerder andersom. Ik vond het juist leuk om met vrienden elke dag af te spreken om wat te gaan doen.

De meeste internationale studenten, inclusief de Nederlandse studenten, waren veelal alleen naar Guilin gekomen. Ze volgden hetzelfde programma als ik, maar zaten in andere niveauklassen. Echter verschilden onze roosters niet enorm van elkaar. Daarbij kwam ook kijken dat niemand echt verplichtingen had, terwijl begrijpelijk velen dat misschien wel hadden in hun leven in hun thuisland. Met verplichtingen kun je denken aan een bijbaantje, zorg voor thuis, sport etc. Tuurlijk zijn die activiteiten niet verplicht, maar het kan wel zo zijn dat het een groot deel uitmaakt van iemand zijn leven.

Maar goed, wat ik probeer te zeggen is wanneer je zin hebt in gezelligheid, hoef je alleen een appje rond te sturen en er is altijd wel iemand die iets met je wilt doen. Dat is het leven op de campus!

Altijd eten om je heen!

Wat is er belangrijker dan eten? Voor mij helemaal niks, want eten is echt leven. Nergens in de wereld kun je een dag zonder eten en vooral in deze tijd zijn we gewend veel te eten. En laat nou toevallig de campus in Guilin omringd zijn door talloze eettentjes. Van tentjes waar je heerlijke krokante dumplings kunt eten tot tentjes waar je een huisgemaakte maaltijd door misschien je eigen lerares kunt eten. Hmm.. heerlijk de geur van al het traditionele Chinese eten, de hele dag door. Ik kan me vooral de geur van azijn heel goed nog herinneren, iets wat de mensen in Guilin maar al te graag gebruiken in hun keuken.

Het eten rondom de campus is heel erg goedkoop. Dat komt doordat we de valuta heel erg in ons voordeel hebben. Je kunt al snel van 1 tot 2 euro een goede maaltijd scoren tijdens de lunch waar je vrij vol van raakt. Voor het avondeten moet je denken aan 5 tot 10 euro per maaltijd, en dan overdrijf ik al een beetje. Je kunt het altijd zo prijzig maken als je wilt. Een bord noodles is natuurlijk niet te vergelijken met een luxe diner in een sushirestaurant in de dichtstbijzijnde winkelcentrum.

Het eten is zeker iets wat je gaat missen van Guilin, althans ik doe dat zeker nu! Ik ben nu net terug van mijn ongelooflijke reis in Guilin en ik mis het enorm. Ik zoek nu ook elke dag naar een warme maaltijd in de middag. Daarnaast ontbeet ik voorheen nooit, maar nu heb ik elke ochtend hele erge trek, en ja in een warme maaltijd. Toen ik voor het eerst weer een broodje ging halen in de kantine, schrok ik ook even van de prijzen. Dat vond ik niet raar van mezelf, omdat ik natuurlijk gewend was om met 1 tot 2 euro al een lunch te kunnen scoren. Het valt niet te vergelijken, maar op dat soort momenten verlang je onvermijdelijk wel weer een beetje naar Guilin!

Altijd geroddel om je heen!

Je ontkomt er niet aan, ook niet in het leven in Nederland. Iedereen roddelt er op los, de een wat minder dan de ander. Toch doet iedereen het, zelfs de mensen die zeggen dat ze nooit roddelen. Jawel, iedereen doet het en het is ook vrij normaal. Ons leven is nou eenmaal niet altijd boeiend genoeg om ons geboeid te houden. Soms heb je daar anderen bij nodig en dan het liefst de sappigste weetjes of feitjes.

Ik heb gemerkt dat op de campus het niet anders was. Omdat je constant op elkaars lip zit, in hetzelfde gebouw leeft en elkaar elke dag ziet, dan kunnen er meestal fricties ontstaan. Dat worden al snel misschien verhalen en dat soort verhalen gaan al snel door de campus heen.

Het is net een virus, het verspreid zich snel en je doet er niks aan. Een voorbeeld van wat er kan gebeuren wanneer je leeft op de campus.

Soms kunnen verhalen veel groter gemaakt worden dan dat ze in werkelijkheid zijn. Dat zal je in het normale leven ook meemaken. Het is dan vooral vervelend als de verhalen betrekking hebben op jou. Er gaan allerlei verhalen over jou rond, terwijl jij het nog niet eens door hebt. Op dat soort momenten, hoe moeilijk het ook is, is het vooral van belang dat je sterk blijft. Zorg er niet voor dat je je laat raken door die verhalen, want anders kun je je ze juist een reden geven om de verhalen over jou te geloven. Jij bent de enige die de waarheid weet, laat je dus niet kennen!

Mijn advies is om niet te veel mensen in vertrouwen te nemen en alleen informatie te delen met mensen die je echt kunt vertrouwen. Zelfs dat kan soms fout gaan, maar dat ligt dan niet aan jou. Wanneer je liever helemaal niks deelt, is dat ook zeker een optie die je kunt overwegen.

Veel ruimte voor persoonlijke groei!

Ik dacht ik eindig de blog op een positieve noot. Wat ik heb gemerkt in mijn tijd op de campus is dat er veel tijd en ruimte is om een persoonlijke groei door te maken. Natuurlijk heb je dat zelf in de hand, maar meestal zitten er ook mensen tussen die je beter gaan maken. Of ze nou uiteindelijk vrienden van je worden of niet, leren doe je uiteindelijk toch wel van ze.

Ik heb bijvoorbeeld geleerd van vrienden op de campus hoe om te gaan wanneer je je minder voelt. Of wanneer ik onzekerheid voelde, advies nodig had op romantisch gebied of gewoon advies over het aanpakken van situaties in het leven. Doordat ik veel met mensen ging praten, kreeg ik nieuwe perspectieven en handvatten aangereikt om situaties een keer anders aan te pakken. Dat is een voorbeeld van persoonlijke groei. Ik groeide door eens te kijken wat er zou gebeuren als ik dingen anders ging bekijken en aanpakken en daar leermomenten uit te halen.

Ook al vertelde ik in het eerste kopje dat je altijd gezelligheid om je heen hebt wanneer je leeft op de campus, heb je natuurlijk ook wel veel tijd voor jezelf. Er zijn zat momenten op een dag wanneer je even tijd voor jezelf hebt. Dat zullen vaak de momenten zijn waar je persoonlijke groei zult ervaren.

Ik vulde mijn vrije tijd bijvoorbeeld in door te schrijven over mijn tijd in Guilin. Ik reflecteerde vaak over bepaalde dingen waar ik al heel lang tegen aanliep en hoe ik daar dit keer anders mee omging. Of ik reflecteerde over hoe de week was gelopen en wat voor verschillen ik al merkte aan mezelf. Het is een mooie manier om jezelf even kwijt te kunnen door dingen op papier te zetten die je later kunt teruglezen.Bij mij komt het besef altijd later, daarom is het zo fijn om alles later nog terug te kunnen lezen. Hierdoor komt het besef meer en meer wat voor gave tijd ik daar heb gehad, vol met persoonlijke groeimomenten!